Bjalla með dýran smekk

Feldgæra (Attagenus smirnovi) er smávaxin bjalla, að jafnaði 2,3–4 mm löng. Hún er upprunnin í Afríku en fannst fyrst í Evrópu upp úr 1960. Á Íslandi var hún staðfest í fyrsta sinn árið 1992 í tveimur húsum í Reykjavík, og síðan hefur hún orðið útbreidd á höfuðborgarsvæðinu. Einstök tilvik hafa verið skráð utan þess, meðal annars á Fáskrúðsfirði. 

Dvalarstaðir og ummerki

Feldgæra heldur sig í upphituðu húsnæði, einkum þar sem textílar og náttúruleg trefjaefni eru til staðar. Hún felur sig í skápum, geymslum, undir gólf- og veggklæðningum og í hornum þar sem sjaldan er hreyft við. Einkennandi ummerki eru:

Lífshættir, lífsferill og tjón

Lífsferill feldgæru líkist öðrum gærubjöllum og einkennist af langvinnu lirfustigi.

Þessi langi og sveigjanlegi lífsferill gerir feldgæru erfiða viðureignar. Hún getur þrifist árum saman í húsi án þess að greinast fyrr en tjónið á textílum er orðið sýnilegt. Viðvarandi nærvera getur valdið verulegum skemmdum á fötum, húsgögnum, safngripum og öðrum verðmætum.

Forvarnir

• Þvo eða þurrhreinsa ullarflíkur reglulega og geyma í loftþéttum ílátum.
• Ryksuga vandlega undir innréttingum, meðfram listum og í hornum þar sem lirfur geta leynst.
• Setja upp vöktunargildrur á áhættusvæðum eins og geymslum og fataherbergjum.
• Skoða reglulega viðkvæma gripi og fjarlægja strax ummerki um hamskipti eða mylsnu.

Hvað gerir Ókindin?

Ókindin framkvæmir úttekt á aðstæðum, greinir tegund til aðgreiningar frá öðrum gærubjöllum og setur upp vöktunarlausnir. Boðið er upp á ráðgjöf og aðgerðir sem fela í sér frystingu eða hitameðferð viðkvæmra textíla, ásamt markvissum efnameðferðum þegar þörf krefur. Allar aðgerðir eru framkvæmdar með áherslu á öryggi íbúa og gæludýra, og skjalfestar til að uppfylla kröfur heilbrigðiseftirlits og HACCP þar sem við á.